Wprowadzenie – nowe wyzwania dronowe dla bezpieczeństwa

Dynamiczny rozwój technologii bezzałogowych systemów powietrznych sprawia, że firmy muszą stale aktualizować swoje strategie bezpieczeństwa. Wdrożenie nowoczesnych urządzeń antydronowych jest krokiem koniecznym, lecz niewystarczającym. Kluczowe znaczenie mają kompetencje ludzi odpowiedzialnych za wykrywanie, klasyfikację i neutralizację zagrożeń dronowych – od pierwszej linii operacyjnej, przez zespoły techniczne, aż po kadrę zarządzającą. W tym artykule przedstawimy, jak zbudować skuteczny zespół, który będzie stanowił kompleksową odpowiedź na coraz bardziej wyrafinowane zagrożenia ze strony bezzałogowych statków powietrznych.

Aby skutecznie zabezpieczyć infrastrukturę przed dronami, potrzeba zespołu o zróżnicowanych kompetencjach: od personelu operacyjnego (ochrona fizyczna, operatorzy systemów), przez specjalistów technicznych (integracja systemów, analiza danych, obsługa środków neutralizacji), aż po kadrę koordynującą i zarządczą, która stworzy strategię i procedury. Poniżej przedstawiamy kompendium niezbędnych kompetencji na poszczególnych stanowiskach – od najniższego poziomu operacyjnego po kierowniczy – tak aby kadra zarządzająca mogła zaplanować skuteczną ochronę przed nieuprawnionym użyciem dronów.

Pracownik ochrony fizycznej / Operator systemów detekcji (poziom operacyjny)

Rola operacyjna: Pierwszą linię obrony stanowią pracownicy ochrony fizycznej – patrolujący teren oraz obsługujący systemy monitoringu i detekcji dronów. To oni najczęściej jako pierwsi zauważą lub odbiorą sygnał, że w pobliżu obiektu pojawił się dron. Osoby te muszą posiadać sprawność w obserwacji (wzrokowej i słuchowej) oraz znajomość charakterystyki dronów (np. rozpoznawanie dźwięku wirników, świateł pozycyjnych czy typowych trajektorii lotu małych UAV). Ponieważ nowoczesne systemy antydronowe integrują różne czujniki – radar, kamery (wizyjne i termowizyjne), detektory akustyczne czy sensory radiowe – operatorzy muszą umieć obsługiwać zaawansowane urządzenia monitorujące. Oznacza to biegłość w korzystaniu z ekranów radarów, alarmów detekcji częstotliwości radiowych, podglądu z kamer i innych czujników, aby wychwycić obiekt wielkości drona w przestrzeni powietrznej​.

Ocena sytuacji i reakcja: Sama detekcja to dopiero początek – liczy się prawidłowa klasyfikacja zagrożenia. Pracownik ochrony po wykryciu drona powinien umieć ocenić poziom ryzyka: określić przybliżoną odległość i kierunek lotu, typ drona (np. rekreacyjny quadcopter vs. większy dron profesjonalny), a także jego zachowanie (czy krąży nad chronionym obiektem, szybko się zbliża, unosi ładunek itp.). Na tej podstawie ochroniarz szacuje, czy dron stanowi realne zagrożenie dla bezpieczeństwa, prywatności lub ciągłości działania obiektu​. Nie każdy dron od razu oznacza atak – kompetentny operator potrafi rozróżnić sytuacje błahe (np. zagubiony rekreacyjny dron) od alarmowych, wymagających natychmiastowej interwencji.

Procedury alarmowe i współpraca: Osoby na stanowiskach operacyjnych muszą ściśle przestrzegać ustalonych procedur reagowania na incydenty z dronami. Jednym z kluczowych zadań jest szybkie powiadomienie odpowiednich służb i przełożonych o wykryciu zagrożenia. Pracownik ochrony powinien wiedzieć, kogo zawiadomić – czy to bezpośrednio lokalną policję, Straż Graniczną (jeśli obiekt znajduje się przy granicy), kontrolera ruchu lotniczego (w przypadku obiektów w pobliżu lotnisk) czy wewnętrznego menedżera ds. bezpieczeństwa obiektu. Równie ważna jest jasna komunikacja wewnątrz zespołu – np. radiowe przekazanie informacji innym patrolom o kierunku lotu drona, aby mogli oni wizualnie namierzyć operatora BSP na terenie obiektu lub poza nim.

Interwencja i zabezpieczenie miejsca: W ramach przyjętych uprawnień pracownicy ochrony mogą podjąć kroki w celu zabezpieczenia chronionego obszaru. Na poziomie operacyjnym często nie mają oni prawa samodzielnie unieszkodliwić drona (np. poprzez użycie środka obezwładniającego), ale mogą wezwać odpowiedni zespół reagowania (specjalistów technicznych lub policję) oraz próbować nawiązać kontakt z operatorem drona, jeśli jest widoczny. Bywa, że wystarczy stanowcze podejście – np. komunikat przez megafon do osoby obsługującej dron – by przerwać nieuprawniony lot. Ochrona fizyczna może także ewakuować osoby postronne z zagrożonego rejonu (np. gdy istnieje podejrzenie ładunku wybuchowego na dronie) oraz zabezpieczyć ewentualne dowody (miejsce upadku drona, nagrania z kamer). Każdy incydent powinien być następnie szczegółowo udokumentowany w raporcie – z odnotowaniem czasu, działań i skutków – co jest bezcenną informacją dla dalszej analizy i ewentualnych działań prawnych​.

Szkolenie i świadomość: Pracownicy ochrony zaangażowani w przeciwdziałanie dronom muszą przechodzić regularne szkolenia specjalistyczne. Obejmują one zapoznanie z najnowszymi technologiami dronowymi i antydronowymi, przepisami prawa dotyczącymi przestrzeni powietrznej oraz ćwiczenie procedur (np. symulacje incydentów z dronami). Ważna jest również nauka technik deeskalacji i współpracy z organami ścigania, aby działania personelu ochrony były zgodne z prawem i skuteczne​. W szybko zmieniacym się świecie technologii BSP, ciągłe podnoszenie świadomości zagrożeń i aktualizacja wiedzy operacyjnej są kluczowe, by personel pierwszej linii mógł reagować sprawnie i adekwatnie do sytuacji.

Specjaliści techniczni (integracja systemów, analiza danych, neutralizacja)

Za techniczne aspekty ochrony przed dronami odpowiada zespół specjalistów posiadających głęboką wiedzę w zakresie technologii. Ich zadaniem jest wdrożenie, utrzymanie i doskonalenie systemów antydronowych oraz wsparcie merytoryczne dla reszty personelu. W skład takiego zespołu mogą wchodzić m.in. integratorzy systemów, analitycy danych oraz specjaliści ds. neutralizacji BSP. Poniżej opisujemy kluczowe kompetencje tych ról.

• Integrator systemów antydronowych: To osoba (często o profilu inżynierskim lub IT) odpowiedzialna za wdrożenie i połączenie różnych elementów systemu antydronowego w spójnie działającą całość. Integrator musi świetnie rozumieć, jak działają poszczególne technologie detekcji – od sensorów radarowych, przez kamery i detektory częstotliwości RF, po czujniki akustyczne – oraz umieć je zintegrować z istniejącą infrastrukturą bezpieczeństwa obiektu (np. systemem CCTV, centrami monitoringu, alarmami). Jego kompetencje obejmują konfigurację oprogramowania do fuzji danych z wielu czujników, tak aby minimalizować fałszywe alarmy i poprawić identyfikację dronów. Integrator zna również zagadnienia sieci teleinformatycznych i cyberbezpieczeństwa – upewnia się, że nowe urządzenia antydronowe są bezpieczne i nie narażą obiektu na ataki (np. poprzez odpowiednie zabezpieczenie sieci, w której pracują sensory). W razie potrzeby współpracuje z dostawcami technologii przy instalacji aktualizacji, kalibracji sprzętu czy rozbudowie systemu o kolejne warstwy ochrony. Krótko mówiąc, integrator pełni rolę architekta systemu antydronowego, dbając, by wszystkie komponenty działały łącznie niezawodnie i spełniały założone wymagania.
• Analityk danych / specjalista ds. informacji: Systemy antydronowe generują ogromne ilości danych – od sygnatur radarowych, przez logi częstotliwości, po nagrania wideo z przelotów dronów. Zadaniem analityka jest przetwarzanie i interpretacja tych danych w celu poprawy bezpieczeństwa. Osoba na tym stanowisku powinna mieć umiejętności z zakresu analizy danych, a także znać podstawy działania dronów i technik walki elektronicznej. Kluczowe kompetencje analityka to:
  • Identyfikacja wzorców i trendów: Analizowanie zapisanych zdarzeń naruszeń przestrzeni przez drony – np. pory dnia, trasy przelotu, użyte częstotliwości – aby rozpoznać ewentualne schematy działania potencjalnych intruzów. Taka analiza pozwala prognozować, kiedy i gdzie zagrożenie może się pojawić ponownie, i odpowiednio dostosować środki zaradcze.
  • Rozróżnianie fałszywych alarmów: Ustawienie systemów detekcji tak, by ograniczyć fałszywe detekcje (np. ptaków, które mogą być mylnie rozpoznane jako dron). Specjalista analizuje przypadki fałszywych alarmów i dostraja algorytmy detekcji lub czułość sensorów, by system był jak najbardziej wiarygodny.
  • Baza wiedzy o dronach: Prowadzenie i aktualizacja baz danych sygnatur dronów – modeli dostępnych na rynku, ich charakterystyk (wielkość, prędkość, typ sygnału sterującego). Pozwala to systemowi automatycznie klasyfikować wykryty obiekt i np. rozpoznać legalnego operatora (jeśli dron figuruje w rejestrze, a system ma dostęp do takich danych). Analityk dba, by baza znanych BSP była na bieżąco uzupełniana o nowe modele i warianty pojawiające się na rynku​.
  • Raportowanie i wnioski: Przygotowywanie raportów dla kadry zarządzającej o incydentach dronowych, skuteczności działania systemu oraz proponowanych usprawnieniach. Analityk formułuje wnioski strategiczne – np. czy konieczne jest dołożenie dodatkowego sensora w „martwe pole” pokrycia, zwiększenie mocy systemu zakłóceń, bądź zmiana procedur. Dostarcza także danych liczbowych do oceny ryzyka (np. trend spadkowy lub wzrostowy incydentów) oraz ewentualnych rozliczeń z ubezpieczycielem, jeśli polisa obejmuje incydenty z dronami.
• Specjalista ds. neutralizacji dronów: Nawet najlepsza detekcja na nic się zda, jeśli obiekt nie ma możliwości zneutralizowania zagrożenia, gdy okaże się realne. Specjalista ds. neutralizacji odpowiada za unieszkodliwienie wrogiego lub nieuprawnionego drona przy użyciu dostępnych środków, z zachowaniem bezpieczeństwa otoczenia. W zależności od przyjętej technologii neutralizacji w danej firmie/obiekcie, kompetencje takiej osoby mogą się nieco różnić:
  • Jeśli wykorzystywane są systemy zakłócające (jammery) – specjalista musi mieć wiedzę z zakresu radiokomunikacji i elektroniki. Powinien rozumieć, jak działają kanały sterujące dronem (GPS, sygnał radiowy do zdalnego sterowania, telemetria) i umieć obsługiwać urządzenia emitujące silne zakłócenia radiowe w odpowiednich pasmach, aby przerwać łączność drona z operatorem​. Wymaga to precyzji i znajomości prawa: w Polsce użycie jammerów jest ściśle regulowane prawnie – do ich stosowania zwykle uprawnione są służby państwowe, a podmiot prywatny może je użyć tylko w określonych warunkach (np. z pozwoleniem UKE, w sytuacji bezpośredniego zagrożenia). Specjalista ds. neutralizacji musi więc znać ograniczenia prawne i proceduralne użycia takich środków, by działać legalnie i proporcjonalnie. Ponadto potrafi ocenić ryzyko zakłócenia innych systemów (np. własnej łączności radiowej, nawigacji samolotów w okolicy) i tak dostroić urządzenie, aby działało tylko na celowany dron.
  • Jeśli stosowane są środki kinetyczne lub przechwytujące, np. wyrzutnie sieci na drony, drony przechwytujące (antydrony) czy nawet środki bojowe (używane raczej przez wyspecjalizowane służby) – specjalista musi przejść odpowiednie szkolenie praktyczne w posługiwaniu się tym sprzętem. Celne unieszkodliwienie drona w ruchu wymaga dużej zręczności i treningu. Operator drona przechwytującego musi posiadać kwalifikacje pilota BSP i umiejętność dynamicznego pilotowania w warunkach stresu, aby dogonić i obezwładnić intruza w powietrzu. Z kolei obsługa systemów kinetycznych (np. strzelających siecią, wodą, czy impulsami elektromagnetycznymi) wymaga wiedzy z zakresu balistyki i zasad bezpieczeństwa – specjalista ocenia, czy zastosowanie takiego środka nie spowoduje szkód ubocznych (np. spadający zestrzelony dron nie zrani ludzi ani nie uszkodzi mienia). W kompetencjach takiej osoby leży także postępowanie z przechwyconym dronem – zabezpieczenie go jako dowodu, odłączenie zasilania, sprawdzenie ładunku (czy nie ma materiałów niebezpiecznych) oraz przekazanie organom ścigania.

Podsumowując, zespół techniczny powinien łączyć wiedzę z różnych dziedzin: elektroniki, informatyki, telekomunikacji, analizy danych, a nawet lotnictwa. Osoby te wspierają ochronę fizyczną dostarczając działających narzędzi i instrukcji ich użycia. Ich praca ma charakter ciągłego doskonalenia systemu – tak, aby nadążać za rozwojem technologii dronowych i utrzymać przewagę nad potencjalnymi intruzami. Ważna jest też wymiana wiedzy z innymi specjalistami w branży (np. udział w konferencjach o bezpieczeństwie dronowym) oraz współpraca z producentami sprzętu przy aktualizacjach i serwisowaniu systemów. Dzięki kompetencjom specjalistów technicznych, firma może mieć pewność, że jej rozwiązania antydronowe są skutecznie wdrożone i utrzymywane na najwyższym poziomie gotowości.

Kadra koordynująca i zarządcza (strategia i nadzór)

Na najwyższym szczeblu potrzebne są osoby, które spięły całość systemu w strategię bezpieczeństwa firmy lub obiektu. Mowa tu o menedżerach bezpieczeństwa i dyrektorach ds. ryzyka – kadrze zarządczej odpowiedzialnej za całościowe podejście do zagrożeń, w tym zagrożeń ze strony dronów. Ich zadaniem jest zapewnienie koordynacji działań operacyjnych i technicznych oraz nadzór nad opracowaniem i wdrożeniem odpowiednich procedur.

Analiza ryzyka i planowanie: Menedżer ds. bezpieczeństwa (np. kierownik ochrony) we współpracy z dyrektorem ds. ryzyka musi włączyć zagrożenia dronowe do regularnych analiz ryzyka organizacji. W praktyce oznacza to dokonanie oceny, jakie skutki dla biznesu lub ciągłości działania mógłby mieć incydent z dronem – od zakłócenia pracy (np. wstrzymanie operacji na terenie zakładu przez podejrzanego drona) po szkody finansowe, wizerunkowe lub fizyczne straty w razie ataku. Na podstawie takiej analizy kadra kierownicza podejmuje decyzje o inwestycjach w środki zaradcze. Przykładowo, jeśli ryzyko jest oceniane jako wysokie (np. obiekt o znaczeniu strategicznym, już wcześniej dochodziło do incydentów), zapada decyzja o zakupie kompleksowego systemu antydronowego. Jeżeli ryzyko jest umiarkowane, być może wystarczy wdrożenie procedur i okresowe szkolenia, a zaawansowane środki neutralizacji utrzymywać w gotowości do czasu realnego zagrożenia. Planowanie strategiczne obejmuje też ustalenie budżetu na przedsięwzięcia antydronowe oraz harmonogram wdrożenia zabezpieczeń​.

Polityka i procedury bezpieczeństwa: Kolejnym elementem jest opracowanie polityki bezpieczeństwa w zakresie BSP. Kadra zarządzająca tworzy wewnętrzne regulacje określające m.in.: strefy zakazane dla dronów nad terenem firmy (i komunikowanie tego na zewnątrz, np. poprzez odpowiednie znaki lub zgłoszenie strefy no-drone zone do rejestrów), zasady postępowania personelu przy obserwacji drona (kto co robi krok po kroku), sposób eskalacji incydentu (kiedy wzywamy policję, wojsko lub inne służby) oraz uprawnienia i ograniczenia dotyczące użycia środków neutralizacji na terenie obiektu. Wszystkie te procedury powinny być zgodne z obowiązującym prawem i wytycznymi regulatorów. Menedżer ds. bezpieczeństwa musi być na bieżąco ze stanem prawnym – np. znać aktualne przepisy Urzędu Lotnictwa Cywilnego dot. lotów dronów, strefy geograficzne w systemie PansaUTM, a także mieć świadomość konsekwencji prawnych zestrzelenia czy zakłócenia cudzego drona. Regularne aktualizowanie procedur jest konieczne, bo przepisy dot. bezzałogowców dynamicznie się rozwijają na szczeblu krajowym i UE.

Szkolenia i ćwiczenia: Kierownictwo odpowiada za to, by zapewnić personelowi szkolenia i ćwiczenia utrzymujące wysoką gotowość. Powinno zaplanować cykliczne treningi dla ochrony (symulacje incydentu z dronem, współpraca z lokalnymi służbami w scenariuszu zagrożenia), warsztaty dla zespołu technicznego (np. obsługa nowego oprogramowania, wymiana doświadczeń z innymi operatorami systemów) oraz audyty wewnętrzne sprawdzające przestrzeganie procedur. Dobrą praktyką jest przeprowadzanie testów penetracyjnych z użyciem drona – czyli kontrolowanych prób „włamania się” dronem na teren obiektu przez zaprzyjaźniony podmiot lub firmę konsultingową – aby sprawdzić skuteczność ludzi i sprzętu w warunkach zbliżonych do realnego ataku. Wyniki takich testów pozwalają zarządowi ocenić, gdzie są luki i co należy poprawić.

Koordynacja z interesariuszami zewnętrznymi: Menedżerowie bezpieczeństwa pełnią też funkcję łącznika z podmiotami zewnętrznymi. W razie poważnego incydentu dronowego konieczna jest współpraca z policją, ABW lub innymi służbami – wcześniej jednak warto ustanowić kanały komunikacji i procedury przekazywania informacji. W otoczeniu firmy mogą działać inne instytucje, które też są zainteresowane bezpieczeństwem przestrzeni powietrznej (np. sąsiednie lotnisko, jednostka wojskowa, inna firma chroniona). Kadra zarządzająca powinna nawiązać współpracę lokalną, dzielić się informacjami o incydentach i wspólnie reagować na zagrożenia, gdy zajdzie taka potrzeba. Również kontakt z regulatorami (ULC, UKE) i uczestnictwo w konsultacjach branżowych pozwala firmie lepiej przygotować się na zmiany prawne i technologiczne.

Nadzór nad systemem i ciągłość działania: Wdrożenie systemu antydronowego to proces, który nie kończy się na instalacji urządzeń. Kierownictwo musi zapewnić ciągłość działania i utrzymanie tych systemów: od zagwarantowania serwisu (umowy SLA z dostawcami) po aktualizacje baz danych dronów oraz planowanie wymiany lub rozbudowy sprzętu w przyszłości. Dyrektor ds. ryzyka monitoruje wskaźniki efektywności – np. ile incydentów wykryto i skutecznie neutralizowano, czy nie doszło do niepożądanych zakłóceń (np. fałszywe alarmy wstrzymujące produkcję). Na poziomie zarządczym zapadają decyzje o ewentualnych zmianach strategii – np. zwiększeniu nakładów na bezpieczeństwo dronowe, jeśli ryzyko rośnie, lub wdrożeniu dodatkowych procedur w okresach podwyższonego zagrożenia (jak duże imprezy masowe na terenie firmy, konferencje VIP itp.). Kadra kierownicza odpowiada zatem za to, by wszystkie elementy układanki (ludzie, technologia, procedury) współgrały w ramach spójnego systemu zapewniającego bezpieczeństwo.

Inspektor Bezpieczeństwa Bezzałogowych Systemów Powietrznych (IBBSP)

W związku z rosnącą potrzebą specjalizacji w dziedzinie ochrony przed dronami, na rynku pojawia się nowa rola: Inspektor Bezpieczeństwa Bezzałogowych Systemów Powietrznych (IBBSP). Jest to stanowisko dedykowane koordynacji wszystkich zagadnień związanych z bezpieczeństwem BSP w organizacji. Osoba pełniąca funkcję IBBSP to swoisty ekspert i doradca kierownictwa do spraw dronów – posiada szeroką wiedzę zarówno teoretyczną, jak i praktyczną, aby analizować zagrożenia, planować środki zaradcze i nadzorować ich wdrożenie.

Profil i cel stanowiska: IBBSP łączy kompetencje techniczne z menedżerskimi. Głównym celem takiego inspektora jest analizowanie, planowanie oraz wdrażanie procedur bezpieczeństwa na wypadek wrogiego lub nieuprawnionego użycia dronów​. Innymi słowy, czuwa on nad tym, aby organizacja była przygotowana na incydenty z udziałem BSP – od etapu zapobiegania (prewencji) po reagowanie i wyjaśnianie incydentów. Inspektor BSP opracowuje politykę bezpieczeństwa w zakresie dronów, integrując ją z ogólną polityką firmy, oraz monitoruje zgodność działań firmy z przepisami i standardami dotyczącymi bezzałogowców.

Wiedza specjalistyczna: Osoba na tym stanowisku powinna legitymować się kompleksową wiedzą o systemach BSP. W praktyce oznacza to: biegłą znajomość zastosowań dronów w biznesie i administracji (aby rozumieć zarówno pożyteczne, jak i wrogie użycie tej technologii) oraz dogłębną świadomość zagrożeń, jakie drony generują dla różnych sektorów infrastruktury (krytycznej, przemysłowej, publicznej)​. IBBSP zna istotne przepisy prawne regulujące użytkowanie dronów – od prawa lotniczego, przez przepisy o ochronie prywatności, po regulacje dotyczące użycia środków przeciwdziałania dronom. Ważnym elementem jest też orientacja w standardach i najlepszych praktykach: np. międzynarodowe wytyczne w zakresie ochrony infrastruktury przed dronami, normy bezpieczeństwa informacji (gdy drony mogą zagrażać danym) itp.

Inspektor BSP dysponuje ponadto rozległą wiedzą techniczną: rozumie technologie wykrywania i śledzenia dronów, zna dostępne na rynku systemy antydronowe oraz ich charakterystyki​. Potrafi ocenić, jakie rozwiązania będą odpowiednie dla danej lokalizacji (np. czy teren wymaga pokrycia radarem dalekiego zasięgu, czy wystarczy mały system akustyczny, jak radzić sobie z dronami autonomicznymi itp.). Jest także na bieżąco z metodami neutralizacji dronów – od elektronicznych (zakłócanie, przejmowanie kontroli) po fizyczne – i rozumie konsekwencje ich zastosowania. Co istotne, Inspektor BSP powinien mieć praktyczne umiejętności w tym zakresie: np. wiedzieć jak wygląda obsługa detektora częstotliwości czy jammera, być może nawet posiadać przeszkolenie pilotażowe dronów. Takie umiejętności praktyczne dają inspektorowi lepsze zrozumienie sposobu działania dronów i ich słabych punktów.

Zadania i kompetencje miękkie: W zakresie obowiązków IBBSP leży m.in. przeprowadzanie ocen zagrożeń dronowych dla obiektu i proponowanie na ich podstawie adekwatnych środków ochrony​gov.pl. Inspektor opracowuje szczegółowe plany reagowania na incydenty (scenario-based), czyli co robić gdy np. dron zawisa nad parkingiem, a co gdy spadnie na teren zakładu nieznane urządzenie latające. Współpracuje przy tym blisko zarówno z personelem ochrony, jak i ze specjalistami technicznymi, tworząc zintegrowane procedury (np. kto obsługuje system detekcji, kto uruchamia zakłócanie, kto kontaktuje się z policją – inspektor dba, by każdy znał swoją rolę).

Niezbędne są tu kompetencje koordynacyjne i komunikacyjne: Inspektor BSP często pełni rolę koordynatora podczas realnego incydentu, doradzając kierownikowi zmiany ochrony czy podejmując decyzje techniczne w porozumieniu ze specjalistami (np. o włączeniu neutralizatora). Musi więc zachować zimną krew i umieć szybko podejmować decyzje na podstawie posiadanych informacji o zagrożeniu. Po incydencie IBBSP prowadzi analizę po zdarzeniu (post-mortem) – co zadziałało, co zawiodło, jakie wnioski na przyszłość – i przedstawia rekomendacje zarządowi.

Inspektor BSP pełni także rolę edukatora wewnętrznego. Powinien być zdolny do przeprowadzenia szkoleń dla pracowników firmy z zasad zachowania w sytuacji zagrożenia dronem. Może organizować prezentacje dla kadry kierowniczej wyjaśniające nowe ryzyka lub szkolenia dla ochrony z rozpoznawania dronów. Buduje tym samym kulturę bezpieczeństwa dronowego w organizacji, tak aby temat ten był znany i traktowany poważnie na wszystkich poziomach.

Podsumowanie

Zagrożenia ze strony bezzałogowych statków powietrznych to współczesne wyzwanie, którego nie można bagatelizować. Skuteczne przeciwdziałanie tym zagrożeniom wymaga kompleksowego podejścia – łączenia nowoczesnych technologii z kompetencjami ludzi na różnych szczeblach organizacji. Pracownicy ochrony na pierwszej linii muszą być czujni i dobrze wyszkoleni w reagowaniu na incydenty z dronami. Wsparcie daje im zespół techniczny, który dostarcza sprawne narzędzia detekcji i neutralizacji oraz analizuje dane, by stale doskonalić system. Nad wszystkim czuwa kadra zarządzająca, ustanawiając procedury, planując rozwój zabezpieczeń i dbając o zgodność działań z prawem oraz strategią firmy. Coraz częściej pojawiają się także wyspecjalizowane stanowiska, takie jak Inspektor Bezpieczeństwa BSP, integrujące te wysiłki i wnoszące ekspercką wiedzę.

Dla kadry zarządzającej planującej zabezpieczenie infrastruktury przed dronami, kluczowe jest zrozumienie, jakich kompetencji potrzebuje ich zespół. Niniejsze kompendium pokazuje, że jest to przekrój bardzo szeroki – od umiejętności praktycznych w terenie, przez kompetencje techniczne, aż po strategiczne myślenie o ryzyku. Wdrożenie programu antydronowego powinno iść w parze z inwestycją w ludzi: rekrutacją lub szkoleniem personelu w wymaganych obszarach. Dzięki temu technologia będzie właściwie użyta, a organizacja zyska zdolność szybkiego i skutecznego reagowania na ewoluujące zagrożenia dronowe. W świecie, gdzie „z góry widać więcej” i gdzie nawet niewielki dron może spowodować poważny incydent, przewagę będą miały te firmy, które zawczasu zbudują kompetentny zespół przeciwdziałający zagrożeniom z powietrza.

Źródła

• Ulotka Inspektor Bezpieczeństwa Bezzałogowych Systemów Powietrznych (IBBSP) – Wydział Bezpieczeństwa, Logistyki i Zarządzania WAT (2024). (Program studiów podyplomowych przygotowujących inspektorów BSP)​
• Mariusz Naumienko, „Inspektor Bezpieczeństwa BSP – studia na WAT pod patronatem PISB” – Polska Izba Systemów Bezzałogowych (pisb.pl), 30.04.2024​
• Zintegrowany Rejestr Kwalifikacji (gov.pl) – opis kwalifikacji rynkowej „Wdrażanie standardu bezpieczeństwa dronowego w infrastrukturze krytycznej i wrażliwej” (projekt, 2023)​
• Dilectro, „Systemy antydronowe (Counter UAS) – wykrywanie i neutralizacja dronów” – artykuł firmowy (enterprise.dilectro.pl, 2023)​
• XPressGuards, „Dealing with Unauthorized Drones: Security Protocols” – poradnik dla firm ochroniarskich (XPressGuards.com, 2023)​